Podatek u źródła w przypadku należności licencyjnych najczęściej jest kojarzony z płatnościami za licencje, np. korzystanie z praw do znaków towarowych, z praw autorskich np. do oprogramowania, czy opłaty za korzystanie z know-how.
Mniej oczywistą kategorią należności licencyjnych, acz nie rzadziej spotykaną, są opłaty za użytkowanie urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu. Czy zawsze jednak wynajem np. auta za granicą oznacza obowiązki w podatku u źródła?
Spis treści
Podatek u źródła - wprowadzenie
W uproszczeniu, podatek u źródła jest określeniem na zryczałtowany podatek dochodowy od wypłat na rzecz nierezydentów przychodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce. Określone kategorie przychodów podlegają bowiem opodatkowaniu nie tylko w państwie rezydencji odbiorcy należności, ale także w „państwie źródła”, czyli w państwie, w którym powstają.
Podatek u źródła jest pobierany zasadniczo przez płatnika, czyli podmiot, który dokonuje tychże wypłat na rzecz nierezydenta. Z tego właśnie względu identyfikacja obowiązków w podatku u źródła po stronie polskich podmiotów jest tak istotna.
Opłaty za korzystanie z urządzenia przemysłowego jako należności licencyjne
Wśród katalogu wypłat, które w świetle krajowych regulacji podlegają podatkowi u źródła ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT (analogiczne regulacje mamy w Ustawie PIT) wymienia m. in.:
- przychody z praw autorskich
- przychody z praw do projektów wynalazczych
- przychody ze znaków towarowych i wzorów zdobniczych
- należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu
- należności za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)
ale także
- przychody za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego.
Pojęcie „środka transportu” nie zostało zdefiniowane w ustawach o podatku dochodowym, tak więc na potrzeby podatku u źródła przyjmujemy, że właściwym jest rozumienie tego pojęcia w taki sposób, jak funkcjonuje w języku potocznym. Będą to zatem zarówno środki transportu lądowego (w tym np. samochody osobowe), jak i morskiego czy lotniczego.
Samochód jako urządzenie przemysłowe
Obecnie w orzecznictwie w zasadzie nie ma wątpliwości co do tego, że środki transportu, w tym na przykład samochody są urządzeniami przemysłowymi, o których mowa w przepisach o podatku u źródła.
Polskie podmioty dokonujące wypłat należności za wynajem samochodu na rzecz podmiotów zagranicznych są zatem co do zasady obowiązane do poboru podatku u źródła w świetle krajowych regulacji.
Zgodnie z regulacjami Ustawy CIT, podatek wynosi 20% przychodu, przy czym właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania może przewidywać niższą stawkę podatku lub brak obowiązku poboru podatku.
Wynajem urządzenia przemysłowego w świetle umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO)
Należy pamiętać, że regulacje dot. podatku u źródła stosujemy z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, które często przewidują korzystniejsze zasady opodatkowania.
Nie wszystkie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (umowy o UPO) w definicji „należności licencyjnych” wymieniają należności za korzystanie lub prawo do korzystania z urządzenia przemysłowego.
Jeżeli należności za korzystanie urządzenia przemysłowego nie stanowią należności licencyjnych w świetle danej umowy o UPO, to zwykle będą zaliczane do tzw. zysków przedsiębiorstw, opodatkowanych zasadniczo w państwie rezydencji odbiorcy należności. Taka kwalifikacja oznacza brak obowiązków płatnika w podatku u źródła po stronie polskiego podmiotu wypłacającego takie należności (czyli brak obowiązku poboru podatku).
Aby móc powołać się na korzystniejsze regulacje wynikające z umowy o UPO, w tym na brak obowiązku pobrania podatku w świetle takiej umowy, polski podmiot powinien m. in. posiadać certyfikat rezydencji odbiorcy należności i dochować należytej staranności. Kwestia należytej staranności jest obszernym zagadnieniem, na które warto zwrócić uwagę, jednak nie będzie rozwijana na potrzeby niniejszego artykułu.
Podatek u źródła od wynajmu samochodu z zagranicy – obowiązki płatnika
Jeżeli umowa o UPO wymienia należności za korzystanie z urządzeń przemysłowych w definicji należności licencyjnych (zwykle jest to artykuł 12 takiej umowy), wówczas polski podmiot dokonujący wypłat takich należności ma co do zasady obowiązek pobrania podatku u źródła.
Umowa o UPO zwykle przewiduje korzystniejszą stawkę podatku od 20-proc. stawki wynikającej z polskich krajowych przepisów, zwykle od 5% do 15%.
Jak wskazano wyżej, skorzystanie z niższej stawki podatku wymaga posiadania certyfikatu rezydencji odbiorcy należności i co do zasady dochowania należytej staranności.
Podatek u źródła powinien zostać co do zasady potrącony przy wypłacie należności i wpłacony w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek. Oprócz tego, w przypadku wypłat na rzecz osób prawnych, na płatniku spoczywa obowiązek sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R i przekazania jej podatnikowi (tj. odbiorcy należności) i urzędowi skarbowemu, jak również obowiązek złożenia deklaracji CIT-10Z wskazując kwoty pobranego podatku.
Podsumowanie
Nie zawsze wynajem auta za granicą oznacza obowiązki w podatku u źródła po stronie polskiego podatnika.
W każdym przypadku należy przeanalizować zapisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z danym państwem odbiorcy należności i ocenić, czy w świetle umowy wypłacane należności będą kwalifikowane jako należności licencyjne, czy jako zyski przedsiębiorstw. Od tej kwalifikacji będą uzależnione dalsze obowiązki wypłacającego te należności.
Skontaktuj się z nami
Nasi eksperci bezpłatnie doradzą, w jaki sposób możemy najlepiej pomóc Twojej firmie.
Chcesz, żebyśmy to my skontaktowali się z Tobą?
